Λατινική Αμερική και Καραϊβική, ζώνη ειρήνης! ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ!

Εμείς, τα κοινωνικά και λαϊκά κινήματα, δίκτυα και οργανώσεις από τα πιο διαφορετικά μέρη του κόσμου, που συναντηθήκαμε στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τη 10^η επέτειο του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, αποφασίζουμε, απέναντι σε μια νέα επιθετική κλιμάκωση του ιμπεριαλισμού, να ξεκινήσουμε ακόμα μία φορά μια καμπάνια –όπως εκείνη που διοργανώσαμε ενάντια στην ALCA– για να δηλώσουμε πως η Λατινική Αμερική είναι μια ζώνη ειρήνης, για να πούμε: έξω οι ξένες στρατιωτικές βάσεις!

Η Λατινική Αμερική ζει μια διαδικασία αλλαγών πάνω από μια δεκαετία. Δυναμώνουν οι αγώνες για την κυριαρχία της, τα δικαιώματα και την ευημερία των λαών της. Ταυτόχρονα, ο βορειοαμερικάνικος ιμπεριαλισμός και οι σύμμαχοί του εντείνουν τις απειλές ενάντια στους λαούς και πυροδοτούν μια συντηρητική αντίδραση απέναντι στις πολιτικές αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρούμε:

-         Πολλαπλασιασμό των στρατιωτικών βάσεων με τη δημιουργία επτά στρατιωτικών βάσεων στο έδαφος της Κολομβίας και την υπογραφή συμφώνου με τον Παναμά για την εγκατάσταση έντεκα στρατιωτικών βάσεων στη χώρα.

-         Στρατιωτική επέμβαση στο όνομα της ανθρωπιστικής βοήθειας, μετά την καταστροφή που συνέβη στην Αϊτή.

-         Επανασύσταση του 4^ου Στόλου του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, με πυρηνικό εξοπλισμό σχεδιασμένο για πλεύση στα πλούσια ύδατα των ωκεανών και τα ποτάμια της Νοτίου Αμερικής και της Καραϊβικής.

-         Απόπειρες πραξικοπημάτων, όπως αυτό που συνέβη στην Ονδούρα, με τεχνική υποστήριξη από τη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στην Παλμερόλα.

-         Σχέδια αποσταθεροποίησης χωρών όπως η Παραγουάη, η Βολιβία και η Βενεζουέλα.

-         Ένταση των παρενοχλήσεων και συνέχιση του εμπάργκο εναντίον της Κούβας.

-         Ποινικοποίηση των κοινωνικών αγώνων.

Η επέκταση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην περιοχή στοχεύει, εκτός από το να τρομοκρατήσει τις πολιτικές διαδικασίες μετασχηματισμού στην περιοχή, και να εγκαταστήσει τις στρατιωτικές της δυνάμεις σε στρατηγικές ζώνες μεγάλου φυσικού πλούτου, όπως η βιοποικιλότητα της περιοχής της Αμαζονίας και το πετρέλαιο που έχει εντοπιστεί στα βαθιά νερά του Νότιου Ατλαντικού. Πρόκειται για μια πραγματική επίθεση ενάντια στην ειρήνη, την ασφάλεια και την κυριαρχία όλων των χωρών της περιοχής.

Σε αντίθεση με όσα διαδίδουν οι κύκλοι εξουσίας και οι συντηρητικές δυνάμεις, ο κόσμος δεν έχει μετατραπεί σε τόπο όπου βασιλεύει η ειρήνη, η ασφάλεια και η σταθερότητα.. Σχεδιάζονται σοβαρές απειλές ενάντια στην ανθρωπότητα που θέτουν σε κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη, τη διεθνή ασφάλεια, τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και την κυριαρχία των λαών και των εθνών.

Στην Κεντρική Ασία οι ΗΠΑ και οι νατοϊκοί τους σύμμαχοι αυξάνουν τις στρατιωτικές δυνάμεις, εντείνουν την κατοχή και τον πόλεμο που περιλαμβάνει βομβαρδισμούς και σαρωτικές επιχειρήσεις ενάντια στον άμαχο πληθυσμό. Το Ιράκ συνεχίζει να φλέγεται έχοντας μετατραπεί σε πρότυπο στρατιωτικοποιημένης αποικιοκρατίας νέου τύπου που εγκαινιάστηκε επί εποχής Μπους και συνεχίζεται από την κυβέρνηση του Μπάρακ Ομπάμα.

Στην κατειλημμένη Παλαιστίνη ο λαός, μάρτυρας στην κατειλημμένη από το Ισραήλ γη του, γίνεται θύμα μιας γενοκτονίας που εξελίσσεται με τη συγκατάθεση και την ανοχή των ΗΠΑ και των ευρωπαϊκών δυνάμεων. 

Τη στιγμή που παραβιάζεται το Διεθνές Δίκαιο, η στρατιωτικοποίηση αγγίζει επίπεδα χωρίς προηγούμενο. Οι στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται, πολλαπλασιάζονται τα πυρηνικά όπλα, οι ΗΠΑ προωθούν νέα αντιπυραυλικά αμυντικά συστήματα, το ΝΑΤΟ επιβεβαιώνει τον επιθετικό του χαρακτήρα, αυξάνεται η παρουσία του πολεμικού ναυτικού των ιμπεριαλιστικών χωρών στον Ινδικό Ωκεανό ενώ η Αφρική γίνεται ακόμα πιο ευάλωτη με τη δημιουργία της AFRICOM, της  Στρατιωτικής Διοίκησης των ΗΠΑ για την ήπειρο. Ένα τεράστιο δίκτυο στρατιωτικών βάσεων απλώνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Όλη αυτή η στρατιωτική δύναμη δεν αποτελεί ανάγκη των λαών, είναι όμως απαραίτητη για το οικονομικό σύστημα που η αυτοκρατορία επιβάλλει στον κόσμο. Οι στόχοι δεν είναι διαφορετικοί από εκείνους που ανέκαθεν κινητοποιούσαν το ιμπεριαλιστικό σύστημα – ο έλεγχος των οικονομικών πόρων, του εθνικού πλούτου, η κυριαρχία των αγορών και η πάλη για την ανάσχεση των κοινωνικών μετασχηματισμών.

Η αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση όπως εκδηλώνεται με τις, πάνω από 800, στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ ανά τον κόσμο αποτελεί μέρος της οικονομικής και πολιτικής στρατηγικής του ιμπεριαλισμού για έξοδο από την κρίση, για να διατηρήσει το οικονομικό του μοντέλο, για να παραμείνει ηγεμονική δύναμη στον κόσμο επιβάλλοντας τη θέλησή του ακόμα και διά της ισχύος, εάν θεωρηθεί αναγκαίο, αρκεί να εξασφαλίσει τους στόχους του.

Εμείς, οι κοινωνικές οργανώσεις που υπογράφουμε, εκφράζουμε την έντονη καταδίκη μας στην κλιμάκωση της στρατιωτικοποίησης. Έχουμε πεποιθήσεις βαθιά δημοκρατικές, αλληλεγγύης και φιλειρηνικές. Οι λαοί συνειδητοποιούν πως η ειρήνη, σε αντίθεση με τη στρατιωτικοποίηση και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, όχι μόνον αποτελεί μια αξία που πρέπει να υπερασπιζόμαστε με πάθος αλλά και ένα απαραίτητο μέσον για να εξασφαλιστεί η επιβίωση και η ανάπτυξη της ανθρωπότητας με κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατία, πανανθρώπινα δικαιώματα, κατανομή των εσόδων και του πλούτου και εθνική κυριαρχία.

Αυτή τη στιγμή επαναλαμβάνουμε ό,τι αυτό που έχει ανάγκη η Αϊτή δεν είναι η στρατιωτική επέμβαση αλλά, αντιθέτως, να γίνει σεβαστή η κυριαρχία της. Καλούμε όλες τις χώρες να προχωρήσουν σε μια συνεργασία αλληλεγγύης, με γιατρούς, επαγγελματίες στην υπηρεσία του λαού της Αϊτής.

Ως Λατινοαμερικάνοι πατριώτες και με βαθιά δέσμευση στην αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς θέλουμε να συμβάλλουμε και με τις δικές μας δυνάμεις για να πετύχουμε αυτούς τους ευγενείς σκοπούς, για να κάνουμε την Αμερική, ζώνη ελεύθερη από ξένες στρατιωτικές βάσεις.

Λατινική Αμερική και Καραϊβική, ζώνη ειρήνης!

Έξω οι ξένες βάσεις!

Διεθνείς οργανώσεις και δίκτυα

Consejo Mundial por la Paz - CMP

Alianza Social Continental - ASC

Vía Campesina - CLOC

Encuentro Sindical Nuestra América

Marcha Mundial de Mujeres - MMM

Jubileo Sur - Américas

Compa

FDIM

OCLAE

OSPAAAL

Οργανώσεις

Mopassol - Argentina

Cebrapaz - Brasil

MST – Brasil

CUT – Brasil

UBM – Brasil

CONAM – Brasil

CTB – Brasil

MAB – Brasil

Consulta Popular – Brasil

Asamblea Popular – Brasil

UJS – Brasil

MOVPAZ –

CMLK – Cuba

Frente nacional de Resistencia – Honduras


Για στήριξη της καμπάνιας στείλτε μήνυμα στο

americalatinadepaz@gmail.com



Κάποιες πληροφορίες σχετικά με το ζήτημα:

Τα στρατιωτικά σχέδια των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική

Πολιορκημένη Βενεζουέλα Του IGNACIO RAMONET

Τα στρατιωτικά σχέδια των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική. Οι επτά νέες βάσεις στην Κολομβία, δείγμα της νέας στρατηγικής

περιοδικό Resistencias, Νο 14/Νοέμβριος 2009

Τον περασμένο Αύγουστο είδε το φως της δημοσιότητας η είδηση ότι οι ΗΠΑ ήρθαν σε συμφωνία με την Κολομβία για την παραχώρηση επτά νέων στρατιωτικών βάσεων. Το γεγονός δημιούργησε έντονη ανησυχία σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική τόσο σε θεσμικό όσο και κινηματικό επίπεδο ενώ προκάλεσε την άμεση σύγκλιση Έκτακτης  Συνόδου των Αρχηγών Κρατών της UNASUR (Ένωση των Εθνών της Νοτίου Αμερικής) και στη συνέχεια της Συνόδου των Υπουργών Εξωτερικών και Υπουργών Αμύνης. Και στις δύο περιπτώσεις η Κολομβία βρέθηκε μόνη απέναντι στις υπόλοιπες χώρες-μέλη επιμένοντας στη μυστικότητα που υπάρχει γύρω από τη συμφωνία ενώ έγινε φανερό ότι η στρατηγική των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική βρίσκει στην Κολομβία έναν ισχυρό σύμμαχο.

Το νέο στρατιωτικό Δόγμα

Σύμφωνα με την έκθεση «Μια ήπειρος υπό απειλή» που δημοσίευσε τον περασμένο Αύγουστο το Λατινοαμερικάνικο Παρατηρητήριο Γεωπολιτικής η στρατιωτική πολιτική των ΗΠΑ «από την προετοιμασία σκηνικών ανάμεσα σε μπλοκ που παρουσιάζουν μια σχετική ομοιότητα ή ισορροπία έχει περάσει σε ασύμμετρους πολέμους με μια διπλή έννοια: α) πολέμους ανάμεσα σε Κράτη με τεράστιες διαφορές όσον αφορά την πολεμική ικανότητα καθώς και την ικανότητα χειρισμού ενός συνόλου οικονομικών και πολιτικών μηχανισμών πίεσης και β) πολέμους ενάντια σε μη-Κράτη, με αβέβαιους τους όρους του παιχνιδιού –που  δεν εγγράφονται στo πλαίσιο των καθιερωμένων από τους διεθνείς κανόνες– και χωρίς συνοριακούς περιορισμούς ισοδύναμους με εκείνους των κρατών». Σύμφωνα με αναλυτές, η στρατιωτική λογική των ΗΠΑ μετά την 11^η Σεπτεμβρίου αναπτύσσεται στη βάση μιας πιθανής πολεμικής σύρραξης με τα επονομαζόμενα «αφερέγγυα Κράτη» –παράδειγμα για την ήπειρο θα μπορούσε να θεωρηθεί η Αϊτή αν και αυτή την περίοδο το ενδιαφέρον τους εστιάζεται κυρίως στη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, ακόμα και το Εκουαδόρ– καθώς και πιθανών συγκρούσεων με οργανώσεις τύπου Αλ Κάιντα, κάτι το οποίο στα συμφραζόμενα της ηπείρου θα μεταφραζόταν σε λαϊκές, οικολογικές ή ιθαγενικές οργανώσεις. Για παράδειγμα οι Μαπούτσε θα αποτελούσαν για τη Χιλή ό,τι η Αλ Κάιντα για το Αφγανιστάν.

Για την αναχαίτιση παρόμοιων κινδύνων η στρατιωτική πολιτική των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική έχει υιοθετήσει τέσσερα διαφορετικά μοντέλα εδραίωσης της παρουσίας της στην ήπειρο:

-Μεγάλες βάσεις, τύπου Γκουαντάναμο, με πλήρεις εγκαταστάσεις, εξοπλισμό και ένα μόνιμο σώμα στρατιωτικών μακράς παραμονής.

-Βάσεις μεσαίου χαρακτήρα, όπως η Σότο Κάνο (Παλμερόλα) στην Ονδούρα με εγκαταστάσεις που επιτρέπουν την εκτέλεση μακροχρόνιων αποστολών αλλά με προσωπικό που ανανεώνεται κάθε έξι μήνες.

-Οι CSL (Cooperative Security Locations), μετονομασία των FOL (Forward Operation Locations), όπως η βάση της Μάντα (η οποία πρόσφατα πέρασε στην πλήρη κυριαρχία του Εκουαδόρ), του Κουρασάο (Ολλανδικές Αντίλλες) ή της Κομαλάπα (Σαλβαδόρ) με ελάχιστο προσωπικό αλλά σημαντική υποδομή όσον αφορά ζητήματα επικοινωνιών–επιτήρηση, διασυνδέσεις, δίκτυα επικοινωνίας, αποστολή της πληροφορίας στα κέντρα συλλογής και επεξεργασίας που υπάρχουν στις ΗΠΑ (Network, Centric Warfare).

-Μικρές βάσεις, όπως η βάση του Ικίτος στο Περού, που επιτρέπουν την προσγείωση για ανεφοδιασμό προσφέροντας τη δυνατότητα πρόσβασης, μέσα από μια καλά προγραμματισμένη αλληλουχία, σε μια ευρεία ζώνη. Λειτουργούν ως επιχειρησιακοί κόμβοι άμεσης επέμβασης και με πολύ χαμηλότερο κόστος από τις προηγούμενες.

Σύμφωνα με την αναλύτρια Άνα Έσθερ Σεσένια του Λατινοαμερικάνικου  Παρατηρητηρίου Γεωπολιτικής «η αλλαγή στα χαρακτηριστικά των βάσεων στη Λατινική Αμερική αρχίζει να εφαρμόζεται από το 1999 με την εγκατάσταση των τριών FOL (Μάντα, Κουρασάο, Κομαλάπα) οι οποίες αντικατέστησαν τη βάση Χάουαρντ του Παναμά. Δεν πρόκειται για βάσεις των ΗΠΑ αλλά για βάσεις των αντίστοιχων χωρών οι οποίες επιτρέπουν σε βορειοαμερικάνικο προσωπικό τη χρήση των εγκαταστάσεών τους. Ανεξάρτητα από τη νομική φόρμουλα με βάση την οποία νομιμοποιείται η κατοχή, είναι βάσεις οι οποίες υποτίθεται ότι βρίσκονται υπό τη διοίκηση ντόπιου προσωπικού το οποίο, ωστόσο, δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στις εγκαταστάσεις της βάσης ούτε τις επιχειρήσεις στις οποίες προχωράει το προσωπικό που εγκαθίσταται εκεί». Ο πρόεδρος Κορέα του Εκουαδόρ προειδοποίησε δημόσια σε αρκετές περιπτώσεις όσον αφορά την πιθανότητα κάποιο αεροπλάνο των ΗΠΑ μέσα από τη FAL της Μάντα να πήρε μέρος –υπό την πλήρη άγνοια των αρχών του Εκουαδόρ– στην αεροπορική επίθεση της Κολομβίας τον Μάιο του 2008 στον νότο του Εκουαδόρ κατά την οποία σκοτώθηκε ο κομαντάντε Ραούλ Ρέγιες των FARC-EP.

Οι βάσεις στην Κολομβία

Σύμφωνα με το Στέητ Ντιπάρτμεντ, το Σύμφωνο Συνεργασίας επί Αμυντικών Θεμάτων με την Κολομβία στοχεύει στην εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας σε ζητήματα ασφάλειας που αφορούν την παραγωγή και διακίνηση ναρκωτικών, την τρομοκρατία, το παράνομο εμπόριο, ανθρωπιστικές τραγωδίες και φυσικές καταστροφές. Ωστόσο, σύμφωνα με αναλυτές, τα χαρακτηριστικά των βάσεων που προτίθενται να εγκαταστήσουν στην Κολομβία δεν ανταποκρίνονται στους παραπάνω στόχους. Τα πολεμικά πλοία, τα αεροσκάφη και ο εξοπλισμός των εγκαταστάσεων υπερβαίνουν κατά πολύ τις ανάγκες ελέγχου των ένοπλων ομάδων και των λαθρεμπόρων ναρκωτικών ενώ, παρόλο που ο πρόεδρος της Κολομβίας Ουρίμπε το αρνείται κατηγορηματικά, φαίνεται να συγκροτούνται ως βάσεις που προορίζονται για να ασκούν έλεγχο εκτός εδαφικής επικράτειας της χώρας.

Το σημαντικότερο πρόβλημα εντοπίζεται στη βάση του Παλανκέρο στο κέντρο της χώρας –επιχειρησιακό κέντρο των κολομβιανών ενόπλων δυνάμεων– που θα μετατραπεί σε βάση από την οποία οι βορειοαμερικανικές ένοπλες δυνάμεις θα μπορούν να ασκούν έλεγχο σε ολόκληρη τη Νότιο Αμερική. Πρόσφατα το Κογκρέσο των ΗΠΑ ενέκρινε 46 εκατ. δολάρια για έργα βελτίωσης της υποδομής της, ενώ ήδη διαθέτει πίστα μεγαλύτερη των τριών χιλιομέτρων από την οποία μπορούν να απογειωθούν ταυτόχρονα τρία μαχητικά αεροσκάφη κάθε δύο λεπτά και εγκαταστάσεις για 150 αεροπλάνα και 2.000 στρατιώτες. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι αποτελεί βάση διεκπεραίωσης αποστολών, έχει την υποδομή να φιλοξενήσει C-17, μεταγωγικά αεροσκάφη και για το 2025 προβλέπεται να διαθέτει την ικανότητα να κινητοποιήσει 175.000 στρατιώτες με τον εξοπλισμό τους μέσα σε 72 μόλις ώρες προς οποιοδήποτε σημείο της ηπείρου.

Εκπρόσωποι αντιμιλιταριστικών δικτύων της περιοχής θεωρούν την κατάσταση εξαιρετικά ανησυχητική. Επισημαίνουν ότι, εκτός των άλλων, βρισκόμαστε μπροστά σε μια εκτίναξη των στρατιωτικών δαπανών στη Νότιο Αμερική οι οποίες τα τελευταία πέντε χρόνια παρουσιάζουν αύξηση 91%. Μια από τις χώρες με τις υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες είναι η Βραζιλία (1,47% του ΑΕΠ) η οποία φαίνεται να προσανατολίζεται στην εδραίωση της θέσης της ως πρώτη δύναμη της περιοχής. Ισχυρή στρατιωτική δύναμη αποτελεί επίσης η Χιλή η οποία κατευθύνει το 10% από τις πωλήσεις χαλκού στις ένοπλες δυνάμεις γεγονός που έχει επιτρέψει τεράστιες επενδύσεις. Ο πρόεδρος Τσάβες της Βενεζουέλας ανακοίνωσε ήδη την αγορά ρώσικων τανκ για να αντισταθμίσει τη βορειοαμερικανική παρουσία στην Κολομβία. Αναμφίβολα, την πρώτη θέση και με σημαντική απόσταση από οποιαδήποτε άλλη χώρα της ηπείρου κατέχει η Κολομβία η οποία κατευθύνει στις πολεμικές δαπάνες το 2,82% του ΑΕΠ (για το 2010 εγκρίθηκε ήδη το 14,2% του προϋπολογισμού που για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας ξεπερνά το ποσοστό που κατευθύνεται στην εκπαίδευση) στο οποίο πρέπει να προστεθούν τα 6 δις δολάρια που, από το 2000, έχουν επενδύσει οι ΗΠΑ σε στρατιωτικές δαπάνες στο πλαίσιο του Σχεδίου Κολομβία.

Με τις επτά νέες βάσεις συν τις ήδη υπάρχουσες υποδομές και τις επιχειρήσεις που διεξάγουν στο έδαφός της στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ, μέσα σε λίγα χρόνια,  η Κολομβία μπορεί να αποκτήσει μια επιχειρησιακή δυνατότητα παρόμοια αν όχι ανώτερη με αυτήν του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.

Πηγή: www.diagonalperiodico.net, www.geopolitica.ws

Εκτοπισμός και εμπρησμός Ζαπατιστικής κοινότητας

Το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης που εδρεύει στο καρακόλ της Γκαρούτσα κατήγγειλε τον εκτοπισμό με τη χρήση ελικοπτέρων και την καταστροφή της ιθαγενικής κοινότητας Λαγούνα Σαν Πέδρο από κυβερνητικές δυνάμεις. Της επιχείρησης προηγήθηκε «αίτημα» από τις αρχές των Λακαντόνων που έχουν εγκατασταθεί στο Λακανχά Τσανσαγιάμπ, «νόμιμων» κατόχων των 600.000 εκταρίων της ζούγκλας.

Μετά τον εκτοπισμό η τοπική κυβέρνηση της Τσιάπας ανακοίνωσε ότι τις επόμενες μέρες θα εκτοπίσει έξι ακόμα χωριά, συμπεριλαμβανομένης της επίσης ζαπατιστικής κοινότητας 6 Οκτώβρη, πέραν των Νουέβο Σαν Γκρεγκόριο, Ραντσερία Κοροζάλ, και Σαλβαδόρ Αγιέντε μεταξύ άλλων. Που προστίθενται στις κοινότητες Σουσπίρο, Μπουέν Σαμαριτάνο, Νούεβο Σαλβαδόρ Αγιέντε και στην προαναφερθείσα Λαγούνα Σαν Πέδρο που η κυβέρνηση ονομάζει Σαν Πέδρο Γκουανίλ.

Ο πρώην κυβερνήτης του Γιουκατάν με το κόμμα PAN και νυν Εισαγγελέας για το Περιβάλλον, Πατρίσιο Πατρόν Λαβιάδα, επισκέφτηκε την Τσιάπας τις προηγούμενες μέρες και συμφώνησε για αυτές τις ενέργειες με τον Γραμματέα της Κυβέρνησης της περιοχής, Νοέ Καστανιόν Λεόν, ο οποίος στις 26 Ιανουαρίου έκανε γνωστή την συμφωνία για «αναδάσωση» και για εγκατάσταση ενός οικοτουριστικού κέντρου στα Μόντες Ασούλες, υποτίθεται υπ’ ευθύνη των κατοίκων της Νουέβα Παλεστίνα, μελών της επονομαζόμενης «Λακαντονικής κοινότητας» και ατιμώρητων ενόχων της σφαγής στο Βιέχο Βελάσκο Σουάρες το 2006, επίσης στα Μόντες Ασούλες.

Η «οικοτουριστική ανάπτυξη» ήταν μέρος των επενδυτικών σχεδίων του επιχειρηματία Μοϊσές Σάμπα, που σκοτώθηκε πριν από κάποιες εβδομάδες σε αεροπορικό δυστύχημα με ελικόπτερο έξω από την πόλη του Μεξικού. Άλλο επενδυτικό του σχέδιο ήταν η παραγωγή βιοντήζελ σε μια έκταση χιλίων εκταρίων στη ζούγκλα. Καθώς φαίνεται τα σχέδια συνεχίζονται, τουλάχιστον από πλευράς της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του Μεξικού και της τοπικής κυβέρνησης της Τσιάπας.  Σύμφωνα με τον Καστανιόν Λεόν, θα προωθηθεί η «βιώσιμη χρήση» των φυσικών πόρων με προγράμματα «κοινοτικής ανάπτυξης» (για τους Λακαντόνες και τους συνεργάτες τους), «περιβαλλοντική εκπαίδευση και τουριστικές εκδρομές στον δρόμο των Μάγιας».

Γ.Κ.

Πηγή: La Jornada

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση των Ζαπατίστας:

Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης Ο δρόμος του μέλλοντος

Λα Γκαρούτσα, Τσιάπας, Μεξικό

28 Ιανουαρίου 2010

Στην εθνική και διεθνή κοινωνία των πολιτών

Στους συντρόφους/ισσες της εθνικής και διεθνούς Άλλης Καμπάνιας

Στα αδέρφια των εθνικών και διεθνών [οργανώσεων] ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Αδέλφια:

Το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης Ο δρόμος του μέλλοντος, καταγγέλλουμε τα γεγονότα που συνέβησαν στις 22 Ιανουαρίου 2010 στο χωριό Λαγούνα Σαν Πέδρο, στον Αυτόνομο Δήμο Ρικάρντο Φλόρες Μαγκόν, τον εκτοπισμό των Ζαπατιστικών Βάσεων Υποστήριξης.

Η κακή ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η κυβέρνηση της πολιτείας της Τσιάπας, του PRDίστα Χουάν Σαμπίνες Γκερρέρο και ο δήμαρχος του Οκοσίνγκο Κάρλος Λεόν Σολόρσανο Άρσια, πραγματοποίησαν μια στρατιωτική επιχείρηση. Ομοσπονδιακή αστυνομία, συνοδευόμενη από υπαλλήλους της κακής κυβέρνησης, από την Ομοσπονδιακή Εισαγγελία για το Περιβάλλον, πέταξαν με 4 ελικόπτερα στο χωριό Λαγούνα Σαν Πέδρο για να προξενήσουν φόβο στον πληθυσμό.

Αυτοί που συμμετείχαν στην επιχείρηση, αστυνομικοί, μεξικανικός στρατός, υπάλληλοι της κυβέρνησης και καμεραμάν, δημοσιογράφοι, υπάλληλοι της κυβέρνησης, μιλούσαν στους άντρες και τις γυναίκες, ενώ αστυνομικοί βρήκαν την ευκαιρία για να κάψουν τα σπίτια των Βάσεων Υποστήριξης των Ζαπατίστας.

Πώς είναι δυνατόν η κακή κυβέρνηση να μιλά για διάλογο ενώ οι αστυνομικοί της και ο στρατός της καίνε τα υπάρχοντα των συντρόφων Βάσεων Υποστήριξης των Ζαπατίστας;

Καθώς φλέγονταν τα σπίτια των συντρόφων, εξαναγκάστηκαν να ανέβουν στα ελικόπτερα, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, και μεταφέρθηκαν στο Παλένκε.

Πώς είναι δυνατόν η κακή κυβέρνηση να εκτοπίζει Μεξικανούς ιθαγενείς της Τσιάπας, την ίδια ώρα που καταλαμβάνει τη γη για την κατασκευή [κέντρων] οικοτουρισμού για άλλα έθνη;

Επίσης οι τρεις εξουσίες της κακής κυβέρνησης μιλούν για μετεγκατάσταση των κατοίκων καθώς αυτοί υποφέρουν από την πείνα και το κρύο στον ξενώνα του Παλένκε. Γι’ αυτό και ρωτάμε που είναι η μετεγκατάσταση αυτών των αδερφών Ζαπατίστας όταν η ψεύτρα και απατεώνισσα κυβέρνηση καίει τα σπίτια των ιθαγενών ενώ οι εφημερίδες μιλάνε για μετεγκατάσταση των Βάσεων Υποστήριξης των Ζαπατίστας.

Επίσης οι αστυνομικοί και οι δημοσιογράφοι να ρωτάνε, ποιος κάνει συνελεύσεις, ποιος διευθύνει τις συνελεύσεις, τέτοια είναι η μετεγκατάσταση. Αυτές είναι οι κακές μανίες της κυβέρνησης που έλεγε ωραία λόγια, ενώ οι οικογένειες ήδη πέταγαν για το Παλένκε.

Αυτές είναι ζημιές που προκάλεσε η κυβέρνηση στους συντρόφους μας Βάσεις Υποστήριξης των Ζαπατίστας:

Εμπρησμός σπιτιών

Καταστροφή δένδρων με φρούτα

Κλοπή από τα συνεταιριστικά μαγαζιά

Απώλεια των βασικών σπόρων καλαμποκιού και φασολιών

Ρουχισμός

Παπούτσια

Όλα τα σκεύη πρώτης ανάγκης

Όπως και εργαλεία για τη δουλειά

Αυτά τα θλιβερά γεγονότα μας κάνουν ένα συνολικό ποσό 585.115 πέσος. Αυτά τα γεγονότα συνέβησαν στην Λαγούνα Σαν Πέδρο, Αυτόνομος Δήμος Ρικάρντο Φλόρες Μαγκόν, Τσιάπας, Μεξικό.

Με εκτίμηση

Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης

PEDRO GUTIÉRREZ GUZMÁN
LAURO HERNÁNDEZ GUTIÉRREZ
REBECA LORENZO CRUZ
MARÍN JIMÉNEZ PÉREZ
GABRIEL HERNÁNDEZ LÓPEZ

ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ: Καταδίκη αντιρρησία συνείδησης σε 3μηνη φυλάκιση

Σε τρεις μήνες φυλακή καταδικάστηκε τελικά ο Λευκορώσος αντιρρησίας συνείδησης Ιβάν Μιχαηλάου. Ο Μιχαηλάου είναι θρησκευτικός αντιρρησίας συνείδησης καθώς ανήκει σε κοινότητα Μεσιανικών Εβραίων. Είχε ζητήσει να υπηρετήσει Εναλλακτική Πολιτική Υπηρεσία αλλά το αίτημά του δεν βρήκε ανταπόκριση καθώς δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία, παρότι το σύνταγμα της Λευκορωσίας, το άρθρο 57 προβλέπει κάτι τέτοιο. Επιπλέον εδω και μια δεκαετία το Συνταγματικό Δικαστήριο είχε καλέσει στη θέσπιση εναλλακτικής πολιτικής υπηρεσίας.
Ο Μιχαηλάου βρίσκεται προφυλακισμένος από τις 15 Δεκεμβρίου. Στην δίκη εμφανίστηκε με ξυρισμένο το κεφάλι, φορώντας χειροπέδες και καθόλη τη διάρκεια της διαδικασίας βρισκόταν σε κλουβί!
Παρών στη δίκη ήταν και ο Mikhail Pashkevich, συντονιστής της καμπάνιας Για μια Εναλλακτική Πολιτική Υπηρεσία.

Ε-mail διαμαρτυρίας μπορείτε να στέλνετε από το site της WRI:


Γ.Κ.

Πηγές: WRI, Forum 18